“Mijn reden om mee te doen aan het coaching programma, de retraite, was dat ik op zoek was naar iets maar eigenlijk niet de vinger er precies op kon leggen. Ik dacht dat het te maken had met mijn werk, vorm van ontevredenheid, onzekerheid, op zoek naar een stukje bevestiging, antwoorden, maar niet precies wetend waar ik naar op zoek was. En toen kwam dit op mijn pad en voelde ik intuïtief dat ik hiernaar moest handelen. Dat ik hierbij moest zijn. Niet geaarzeld, aangemeld, en 2 maand later waren we onderweg en begon de reis.”
Hoe heb je de week ervaren?
“Ik heb de week heel plezierig ervaren, heel volgens verwachting die er niet was. Heel veilig, heel gezellig ook. Heel open. Het voelt een beetje als thuiskomen alsof ik met hele goede vrienden op pad ben geweest. Waarbij we niet alleen gelachen hebben maar waarbij er ruimte was om te huilen en waar iedereen gelijk was. En iedereen speelde mee, iedereen hoorde erbij.”
Wat heeft de week jou gebracht?
“Rust. De week heeft mij rust gebracht. Als je altijd aan staat als de ratrace altijd gaan de is, als er eigenlijk altijd werk, uitdagingen, uitjes, altijd wat te doen is. Dan is het heel mooi dat je de kans krijgt, dat je jezelf de kans gunt om uit te gaan. We waren als groep best geschokt, is het woord, toen we hoorden waar we allemaal eventjes tijdelijk afscheid van moesten nemen. En dat heeft heel goed uitgepakt. Even zonder tijd, zonder agenda, zonder afleiding, terug naar de basis terug naar jezelf.”
Wat neem je mee naar huis?
“Ik neem mee naar huis, dat de keuze bij mij ligt. Dat ik in de driver seat zit van mijn eigen leven. Natuurlijk wist ik dat al wel, mensen zeggen dat ook wel tegen je, jij bent de baas. Als jij je niet elke dag de baas voelt van alles en je laat leven, gewoon omdat dat in je natuur zit of omdat je het gewoon heel plezierig vind om controle te hebben, dan is het wel heel mooi dat je geleerd hebt ‘ik kan kiezen en er veranderd niets totdat ik verander’. Dat neem ik mee.”
